Sorun nedir? Meşhur olan bilgilere inanarak onların yalan olabileceklerini düşünmemek mi, doğru olduğu bilinen bilgilere inanarak onları meşhur etmek mi? Her bilgi meşhur olduktan sonra yalana mı dönüşür, meşhur olmakta gayri meşruluk ehem mi arz eder?

İnancımızı amaç haline getirmiyor olmamız bizleri basit yaşamaya ve [mühim] değerlerimize olan bağlılığımızı yitirmeye itiyor. Böyle bir hayat ise kişilere yaşanılır gel[e]memekte ve hayat sahibini bunalıma götürmektedir.

Gelip geçici olan hayata çok fazla rağbet etmemek gerekiyor. Her şeyden ihtiyaç kadar almalı, ölmemek için yemeli; fazladan kaçınmalıdır. Oysa insanlar yapmaları gerekeni unutarak hayvani bir takım zevklere dalıyor ve kendilerini alçaltarak yüceliklerini unutuyorlar. Bir an önce akıllar başa gelmelidir; akıllılar başta olmalıdır.

Zaman ilerledikçe insanoğlu geçmiş zamanın daha da gerisine gitmekte. Maddi olarak müreffeh bir dünya ile karşılaşıyor, yüksek binalarda oturuyor, istediği vakit istediğini yapıyor fakat yine de tatmin edilemeyen bir bünyeye sahip..

Tembel insanlar her zaman ve her alanda şikayette bulunurlar, bu konuda ise [gariptir] çok çalışkandırlar, yılmadan didinip dururlar fakat iş üretime gelince sanki günümüz Yunanı'dırlar. Eleştirilerle memnuniyetsizliklerini gidermek isterler. Hâlbuki yanlışın [yalnız] fiile geçince düzeleceğini bilmezler; sanki cahildirler.

Kişiliğin, eğitim ile ıslah edilememesi hazin bir gerçektir. Fakat [kötü] huyların eğitim yolu ile [az zamanda] değişim ihtimali vardır. Bu eğitimin ilk-vazgeçilmez kuralı ise okumaktır.

Çocuklarını sürekli azarlayan ve [anlamsız, sıkıcı gibi gelen] sorularına geçiştirici cevaplar veren veyahut cevap vermeye tenezzül dahi etmeyenler, gelecekleri konusunda hiç hoş işler yapmamaktadır.

Çok konuşacağını anladığı zaman insan, az konuşmayı planlamaktan ziyade derhal susmayı yeğlemelidir. 

Tahammül edilemeyen [edilmemesi gereken] konularda konuşmasını [dinlemeyenlere rağmen] sürdüren kişileri, dinleyenlerin anlamadığını [dalga geçmeye çalıştığını] düşünerek engelleyenlere [iyiliğine bile olsa] karşı tahammülsüzlük gösteren kişiler pişman olacakları hareketlerden kaçınmalı, [olay/ları] olgunlukla karşılamayı bilmelidir.

Çok yaşamaktan ziyade [kişinin] onurlu yaşamasını dilemektir, en iyi dilek. Bu yüzden hapşıran birine 'Onurlu yaşa!' demek gerek.

İnsan bünyesinin radikal karar almaya alışkın olması bir süre sonra [doğru-yanlış] yol ayrımında da [zihninde] karışıklığa sebep olabilir. İyi görülse de radikal kararlar, yakılan gemilerin küllerinin birleşemeyeceği ve yola o küllerle devam edilemeyeceği sarihtir.

Günler geçtikçe [gelecekte] yapacaklarımızla neşelenmeye, övünmeye devam ediyoruz. Yine günü geçtikçe [geçmişte] yapamadıklarımızla hayıflanıyor, iç çekerek üzülüyoruz. Yanlışı bugünden yapıyoruz o yüzden ne geleceği elde edebiliyor ne de geçmişten ders çıkarabiliyoruz.

Geçmek-Çekilmek

'Geçmek' ve 'çekilmek' kelimelerini, karıştırılan iki fiil olarak görüp açıklama gereği hissediyorum. Geçmekten başlayalım, Türk Dil Kurumu (TDK) sözlüğüne bakıldığında; 'Bir yerden başka bir yere gitmek', 'Bir yandan girip diğer yandan çıkmak', 'Yürümek, seyr etmek' manaları bulunmaktadır. Çekilmek kelimesine bakıldığında ise 'Kendini geriye veya bir yana çekmek', 'Bir yerden uzaklaşmak, bir yere uğramamak' anlamları görülmektedir. 

Eğer sabit duran kişinin arkasına başka bir kişi gelirse ve sabit duran yerinden ayrılırsa burada geçmek değil de çekilmek fiili kullanmak daha yerinde olur. Mesela: 'Arkasında olduğumu hissedince önümden çekildi.'

Eğer sabit duran kişinin önünden başka bir kişi [bir taraftan diğer tarafa] hareketlenir ise burada da geçmek fiilini kullanmak daha yerinde olur. Mesela: 'Önümden geçtiği halde selam vermedi.'

Herhangi bir nesne ya da kişinin önünden çekilmek için daha önceden o yerde bulunmak, geçmiş olmak için de daha sonra orada bulunarak yer değiştirmek gerekmektedir. Mesela: 'Önümden çekilir / Önümden geçer misiniz?' Burada ilk kullanımda nida eden kişinin durumdan rahatsızlığı, kendisinden sonra ve nida edenin önüne [sonradan] gelindiğini anlamak gerekir. Şöyle ki ikinci kullanım ile nida edilmiş olsaydı rahatsızlıktan ziyade davet söz konusu olacaktı ve söz, duyguyu anlatmakta yetersiz kalacak hatta muzdariplik yerine memnuniyet duyulduğu anlaşılacaktı.

O yüzdendir ki sonradan gelerek [ön yüzü görsün görmesin] yer değiştiren kişi geçmiş, önceki bulunduğu konumdan [ön yüzü görsün görmesin] yer değiştiren kişi çekilmiş olur. Asıl olan öncelik ve sonralıktır. Öncekiler çekilir, sonrakiler ise geçer.

Geçmek yürümek ile olur fakat çekilmek tek adım/hareket ile de olabilir. Tek adım atmak ise yürümek değildir dolayısıyla geçmek denilemez.

Kimi sözleri 'kurşun kalem' edası ile söylemek gerekmektedir ki söylendikten sonra söz [geri alınabilsin] silinebilsin. Ama 'mürekkepli kalem' edasında ise söyleyen geri dönüşüm zordur; silinemez, ancak üzerinin karalanması gerekir. Bu da bocalamaya, karşı tarafın kalbini [daha çok] kırmaya yeterli sebeptir.

Bir insan yaşamak için var olan [yegane] sebebini de düşünmeyi terketmesiyle kaybeder.

Yanlış da söylese 20'li yaşlarında 30'lu yaşlarda insan düşüncelerini, 40'lı yaşlardaki dil, 50'li yaşlardaki tecrübe ile anlatan [anlatmaya çalışan] bir kimse engellenmemelidir. Takdir edilemese de teşekkür bile çok görülüyorsa en azından ses edilmemesi iyidir.

Daha iyi olabilme ihtimali varken [bir kişiyi] olduğu gibi kabul etmek onu köreltmekle eş değerdir. Hiçbir zaman en iyisi olunamasa da bulunulan durumun daha iyisi olabilmek mümkündür.

Insanların büyük yanlışlarından biri de; kendi hatalarını [yanlışlar], başkalarının hatalarını [yanlışları] ileri sürerek [akılları sıra] örtbas etme çabalarıdır. Sonuçta bir yanlış başka bir yanlışı ancak kuvvetlendirir, bu yapılan ise sadece bahane bulmaya çalışmaktır.

Vakti zamanında alnınızdan ak(a)mayan terler, son zamanlarda gözlerinizden intihar edecekler.

Uzun bir bekleyiş: 'Bir tarafın, güven duyabilmek için [karşı taraftan] ciddiyet beklemesi ve karşı tarafın, ciddi düşünebilmek için önce [diğer taraftan] güven alabilmesi..'

Çok centilmen bir spordur, atis sirani beklerken konusamazsin bile. Yanlis topa vurdugun zaman hakem aciklama yapmak zorunda değildir, puanini soyler; oturursun. Kiyafetin veya baska bir organin topla temas edemez, 'pardon, yanlis oldu' sozu geçersizdir. Lakayid davranışlardan uzak durulur, sadece atis yapilir. Top ile temas dahi kuramazsın [istekasiz]. Daginikligi sevmez, tebeşir masada birakilmaz. Akli havada olanlar oynamakta zorlanabilir, ayakları yere degenlerin oyunudur. Yüksek düzeyde geometri bilgisi gerektirmez, temel olarak 4+1 vuruşu vardır. Ne çok saga yatarsin ne çok sola, bakisin hep ortadandir. Dinginlik ise bas kuralıdır, kısaca; dingil olunmadığı müddetçe oynanabilecek hem spor hem hobidir. Hem para kazanılabilinir hem stres atılabilir. Hem karsi cins tavlanabilinir hem arkadaşlarla iyi vakit gecirilebilir..

Sineğin küçük olup mide bulandırması durumu sineğin kendisiyledir. Bu durum üyesi olduğu familya ve türün de mide bulandırıcı olduğu anlamına gelmemelidir..