İnancımızı amaç haline getirmiyor olmamız bizleri basit yaşamaya ve [mühim] değerlerimize olan bağlılığımızı yitirmeye itiyor. Böyle bir hayat ise kişilere yaşanılır gel[e]memekte ve hayat sahibini bunalıma götürmektedir.

Gelip geçici olan hayata çok fazla rağbet etmemek gerekiyor. Her şeyden ihtiyaç kadar almalı, ölmemek için yemeli; fazladan kaçınmalıdır. Oysa insanlar yapmaları gerekeni unutarak hayvani bir takım zevklere dalıyor ve kendilerini alçaltarak yüceliklerini unutuyorlar. Bir an önce akıllar başa gelmelidir; akıllılar başta olmalıdır.