Hani dokuz candın
Biri gitti de
Sen niye kalmadın
Biri gitti de
Sen niye kalmadın
Sana şiirler yazmak var içimde.
Durduramadığım bir arzu ve istekle.
Daha çok yaşatmayacağını bilsem de
Daha çok yaşatmayacağını bilsem de
Kelimelere dökmek seni,
Dökülürken saçların ellerimde.
Sana hayat dolu bakmak var içimde.
Kırpmadığım bir göz ve tüm kalbimle.
Daha çok yaşatmayacağını bilsem de
İçine dolmak senin,
Akıp giderken ömrün çaresizce.
Sana veda etmek yok içimde.
Bıçak açmayan ağzım ve kesik dilimle.
Daha çok yaşatmayacağını bilsem de
Daha çok konuşmak seni,
Kururken dudakların kemoterapide.
Büyümedin,
İzin vermediler ki serpilesin.
Böylesi daha mı güzeldi senin için.
İzin vermediler ki serpilesin.
Böylesi daha mı güzeldi senin için.
Büyüdükçe asılacaktı yüzün,
Küçük kaldın.
Çocuksu bakışların,
Yıpranmamış duyguların.
Küçük kaldın.
Çocuksu bakışların,
Yıpranmamış duyguların.
Hep çocuk kalmaktı sana kalan,
Önünde koca hayatın.
Belki atmış, bilemedin yetmiş,
Belki atmış, bilemedin yetmiş,
Seksende yoktu gözün.
Hep çocuk kalmaktı sana yakışan,
Reva gördüler onu da.
Reva gördüler onu da.
Dünyada bile
Kalamadın.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
- Twitter'da takip et
- RSS
- "Facebook'ta takip et!
Iletisim