Saklambaç oynar gibi,
Ardındasın duvarların.
Bitecekmiş gibi otuz üç,
Otuz dört ve otuz beşi sayarsın.
Aydınlığa ihtiyaç duyduğun anda mı karanlığa mahkumiyetini anladın.
Düşünsen de değişeceğini her şeyin,
Değişmeden dursun istersin.
Tozu dumana katsan da,
Sis bulutunda tutsaksın.
Uçmuş çatın,
Tek damlayla sırılsıklamsın.
Gönül frenin mi çekili,
Düşüncelerin mi bitik.
Yüreğime mi bastın da
Ancak bu kadar ilerledik.
Ne yaptığının farkında [değil] gibisin,
Ele veriyor seni çelişkili sözlerin.
Yazarak ayrılık dilerdin,
Sen uygun adımda giderdin.
Ayıramazken şu an
Hayal ile gerçeği,
En çok özlediğin yerdesin:
Lâedrî.