Sadâ

Sekiz sene kadar önce, Barbaros Bulvarı soldaki kafe. Kafepi değil de daha üstte. Hocam demişti, dershaneden, siz de seversiniz diye. Biz, bizi, birbirimiz kadar anlayacak kişileri tanıştırırdık sadece. Ve hemen sevdim seni de. Venüsüm akrep ya ondan mıdır ne. Gezegenlerin suçu, hem bundan bana ne. Lazanya geldi önümüze, gıdalar o kadar sağlıksız değildi o günlerde. Gerçi sevmiyordum, yiyemedim de. Yer gibi oldum seçtin diye. Sen değil de sebep, gıcığım sostaki domatese. Gri hırkam, Maryam ile almıştık Jaane, üstümde.

Beyaz gömleğin ucunu bağladığın, 

Siyah pantolon ve spor ayakkabın. 

Bilek üstüydü hatırladığım. 

Güzelliğinin gölgesinde kalacak özensiz makyajın 

Ve rimelin, ardında sevecen bakışların. 

Yumuk ellerin ve ışıltılı gözlerin, 

İnce belin ve esmer tenin... 

Ben, beyaz severim, [yalanı] hep söylerim. 

Belki kendimi daha iyi gizlerim, ne bileyim. 

Karaköy'ü hatırlıyor musun? 

Kahvemi içerken çayını yudumladın,

Yalnızlık düşkünü ben, sen ne doğaldın. 

Kurabiyeler nasıldı peki, "Taze canım, yeni yaptık" demişti. 

Ben seni beğendim de hani kurabiye de tazeydi. 

Serinledi hava hırkamı çıkarayım üşürüm, yok dedin kalsın. 

Sarılayım dedim o zaman ısınalım, unutmadan insanca yaşayalım.

Alfa’yı hatırlıyor musun?

Kırmızı koltuğun her kıyafetine uyumu,

Saçların sunrooftan savrulurdu. 

Ön koltuk kızı derdim, bir şey yapmasın da millet izlesin. 

Hayata dâhilliği, gerçekleşmesi, tanrıça gibi dileklerin.

Yazlığı hatırlıyor musun?

Sen, Ruvik ve Rojda,

Gazel de mi vardı, yok o daha sonra. 

Elif, Ruken, Naime, dur daha var onlara. 

Fatih de evlendi burada değildim, gidemedim ona da. 

Bisikleti hatırlıyor musun?

Yan site sokak arasında,

Kot şortun ve dans eden saçların rüzgarla.

Pazartesi havuzdan önce, merdivende,

Dudağın ne güzeldi, oğlum taktiği var dedin sen de. 

Yalnızdık gecelerde, 

Uyuduk ayrı katlar, kuytu köşede. 

Sen! ve yalnızlığa ortak ettim kendimi,  

Zaten uğurlamaya da gelemedim seni.

İki oldu bu akıllanmadım, unuttum önceki dersi, 

Unutmasam da gelemedim, beceremem veda etmeyi. 

Yazaraktır benim ayrılığım,

Konuşamayan bir korkağım.

Dayanamam, göremem de, 

Görmek istemem, damla gözlerde. 

Seni kırdım, 

Hatırlıyorum tespih olayı,

Unutmadım, Molla Aşkı terası.

Seni üzdüm, 

Biliyorum nikah kıyıldı,

Görmedim, ben değildim en yakını.

İki defaydı hüznüm, bir tane özrüm.

Böylelikle ikinci, bu son özrüm.

Belki başka zaman başka ülke,

Karşılaşırız elbet günün birinde.

Adaşım selam sana, 

Ben damladayım, hoş bir sadâ.

Biraz da buruk veda, 

Uğurla[ya]madım, sende Sadâ.

Katarsis 2

Face to Face

Yine bir kalabalık içindeyim,

Bilmiyorum ki ben biçare miyim?

Hatırlamıyorum ne yana baktığımı,

Görsem de -ne önemi var- aynalara ağladığımı.

Ne kadar doğru anlarsın beni,

Bundan emin miyim ki?

Nedir senin en büyük dileğin,

Hiç mi fark ettiğimi düşünmedin?

- Nasıl da yalnız kalmış

Ararken kendini, nasıl da uzaklaşmış

Geçmiş hepimize bir ders değil midir

Uzaktan eğitim hem ne kadar yeğdir

Kıyısından mı gerçekler öğrenilmelidir

Doğru kişi ne zaman gelecektir

Çaresiz bakışlar mı vardı ardında tebessümlerin

Ondan mıydı bu soğukluk ve edebin

Nasıl olursun damlalar süzülürken yanağından

Çare yok mudur kendini görmeye, başka aynadan

Doğruların ne önemi var, kendinden emin değilsen

Gerçekler bîhaber, içinde yalanları katletsen

Ne olur emekli idam mahkumunun dileği

Yaşayabilmek midir hür bir ağaç gibi

Uzlaşı mıdır kendimden çok arayışım,

Son değil hararetli tartışmadan galip ayrılışım.

Tadını çıkarmak içindir zamana yayışım,

Ben hep olmayacağına inanmışım.

Semaya mı döneyim görmek için gerçeği,

Tragedya kahramanı mıyım hem de ilâhi?

Ked-banusu muyum gönül saraylarının,

Hâneharâb mıyım, hayalimde altın varakların?

Denklik midir önemli olan, eşit olabilmek varken?

Yersiz midir ilerlemem, aklımda bir şey yokken?

- Vaz mı geçmek gerekir aradığını bulamazsan

Ne kadar sürer bulamayacağını bildiğin için aramaman

Kim hak eder seni, çıkarsan sürekli üste

 O an mıdır önemli olan her şeyden önce

Kem âlât ile ne kadar başarılı olunur

Altını mıknatıstan ne korur

Kemâlât gittiğin en uzun yol mudur

Soluklanmaya bir han, hiç yok mudur

İnanç -ruhuna- büyüdükçe dar mı gelir

Kendine reddiyelerin yerinde midir

Belirsizlik kadar -hiçbir şey- kötü değildir

Ha denk ha eşit muhtemel sonucu ne değiştirir

Bilerek ve isteyerek gitmişsin

Mahcup ve boynu bükük mü döneceksin

Değişebilmek midir içimden beni çeken?

Başladığım yeri sen hiç bilmiyorken.

Var mıdır çözdüğüm kördüğümlere bir çaren?

Sözler çok acımasızdır söylenirse eğitilmeden.

İnatla sürer miyim keyfimi gönlümce,

Acır mı yoksa son tüketim tarihinden önce?

Anla[ya]mayacağından bu kadar eminken,

Oysa kalmak mı istedim, başım dönüyorken?

Acımalı mıyım, daha merhametim varken,

Ayak mı uydurabilirim, yaşam tarzım farklıyken?

Kul hakkı mıdır, gönlüne girmek kimsenin?

Giriş ve gelişmelerimden bîhaber misin?

- Çok mu dolanıyorsun etrafından hayatın

Sen patika yollardan anlamaz mısın

Aynı şartlar altında çok vakit alacaksa

Başlangıcın ne önemi var, sonuçta kaybolacaksa

Karışmayacağından emin misin, çözdüm dediklerinin

Halatın sağlam mı, ne önemi var ilmeklerin

Asker arkadaşın olmasa da karşında

Yarala[ya]maz hiçbir söz kendini esasında

Ne önemi olabilir, sürülmüş keyfin

Ne de olsa bitmeyecek, geçemezsen dersin

Ne kadar acıkmış ruhun, nedir bu yargılar

Ne aradın da bulamadın, bu zamana kadar

Anlaşılması imkansız değil zihninin

Ne önemi var hangi yönden geldiğinin

Taş yüreklerde de filizlenmek mi istersin

Kayadan yeşeren kızılçamı da mı bilmezsin 

Mevlana boşa söylemiş değildir

"Kişinin değeri aradığı şeydir."

"Aradığın seni arayandır."

 Ümitler tükenmeden ruhunu uyandır

Korkmaz mısın yaşamaktan, kul hakkı yenmeden

Allah hakkın' vermiş, ne gelir elinden

Bir manası var bu arayışların

Vazgeçmiş olsan da bırakmaz duyguların  

Neden olma[z]sın?

- Olmaz deme

Ol istiyorum

- Olsun

Katarsis

Face to Face

Uyuşmuş sanki her yanım,

Kendi kendime iyi gelemeyeceğimi düşünmekten kendimi alamadım.

Çok mu uzun sürer toparlanabilmem,

Elzem midir tekrar silkelenmem?

- Yüklerinden kurtulmak mıdır düşüncen?

Kendine gelmenin tek yolu değildir silkelenmen

Bir başkası uzaklaştırırken seni kendinden

Kendin olabilmek midir hayatta gayen

Yükünü bilmeyenin kendine ne katkısı olabilir

Konuşmanın zül olduğu yerde düşünmek bir yük değil midir

Seni başka yerde olduran şey nedir

Kendini bulabilmek için illa bir kayıp mı gerekir

Kabul etmeli miyim hatalarımı?

Bilsem de isteyerek yaptığımı.

Kendimi ararken çaldığım kapılar, 

Beni kendime daha da yaklaştırmaz mı? 

Faydasız mıdır yaptığım yanlışlar?

Tek doğruyu getirir belki de yaşadığım hatalar. 

Çoktan seçmeli sınav mıdır hayat,

Hiç mi önemi yok anlattıklarımın, heyhat.

- Yakmaz mı canını?

Bilerek üstüne gittiklerinle kendini yargılamaların.

Hayat dediğin tecrübe arşividir

Ya hiç olmayacağını düşündüren durum nedir

Olunamayan durumuna düşmekten çekinmez misin

Sen hiç mi kahrolurken bir anda gülmedin

Nedir bu arayışların sebebi

Aradığın bulmuşken seni

Yanlışların götürdü doğruya seni

Ve daha çok yaklaştırdı her biri

Bu alelade bir doğru değil

Hele hatayla bulunan, hiç değil

Her yol çıkarır seni doğruya, yolundan puan almasan da

Yanlışta ilerlemek daha mi iyidir, yapıyorsan inatla

Biri kendini buldurur tüm çıplaklığıyla

Öteki biter zaten ileriki aşamada

Yok gereği oyalanmanın anlık hatalarla

Hem bilim de kazanmaz mı yanlışlandıkça

Ne kadar doğrudur o an ne hissettiğin

Bir gün farkına varmadıkça

Rağmenlerim var aklımda ve biriken endişelerim. 

Seni benden koparacak güçte keskin pençelerim. 

Varlığında hemfikir değilsem yok olmanı sağlar, berrak düşüncelerim,

Kendimden ne kadar taviz vermeliyim?

Söyle, nedir benim ederim,

Ben her şeyi nasıl öngörebilirim? 

Alçaklar mıdır kamburluk sebebim, 

Yoksa çok mu ağır, hayatta yüklendiklerim?

- İyi kilerin olmalı ve aklından silinen geçmişin

Nedir birey olarak seni sen yapan değerin

Uzak mı tutar davranışlarda ayrışmamız

Berbat bir randevu mudur zihinlerde buluşmamız

Ne kadar müdahil olunur, bir insanın düşüncesine

Ve sıkıştırıp kalıplara yüklemeye

Ne kadar sürer hayat, hep vererek kendinden

Ve tükenmez mi insan, kendini feda etmekten

Hiç düşünmez misin beni?

Rastlamış olmam kendini bilmezlere, ararken kendimi.

Farklı yapıların bilincinde olsam da,

Yaşadım, gördüm ben de birçok şeyi.

Yüklerim olmadan ben oluyorum,

Şimdi benliğimin tadına varıyorum.

Çok vakit aldım ömrümden, biliyorum

Hiç yaşlanmadım, olgunlaşıyorum.

- Ne kadar dışındasın kendinin?

Yoksa hep içinde mi saklı hislerin

Ne kadar ileri götürür seni bilmediklerin

Daha ne düşündürür, zamanı gelmişse sevilmenin

Güç olması mıdır ortaya çıkması gerçeklerin

Geç olsa da olmaz mı, çekilebilmek ise tek isteğin

Ya ne olur tamamen yanlış ise düşüncelerin

Yaralanma korkusu mudur, çekinmeye asıl sebebin

Ne umuyordun da boğuldum içinde düşlerin

Nasıl kaldırıyor bunca olanları zihnin

Uzağında mıdır sevgisine kendini feda ettiklerin

Beyhude midir barış uğrunda savaş verdiğin

Tek damla yoksa ne işe yarar, niçin yaratılmış gözlerin

Doldurulması tek gaye midir, sevmek için yaratılmış kalbin

Ne kadarı doğru, kaybederek kendini kararlar vermenin

Kaybolmaz benliğim, böyle çok daha kendindesin...

Hüzün Bulutları

Neden çöküyorsunuz hüzün bulutları,

Zeus değilim, bilmiyor musunuz?

O fırlattı okunu, mağlup olan bendim.

Nereden çıktı şimdi bu savaş?

Neden gürlüyorsunuz hüzün bulutları,

Mecnun değilim, bilmiyor musunuz?

O damladı çölüme, çamur olan bendim.

Nereden çıktı şimdi bu uğraş?