 |
| Face to Face |
Kendi kendime iyi gelemeyeceğimi düşünmekten kendimi alamadım.
Çok mu uzun sürer toparlanabilmem,
Elzem midir tekrar silkelenmem?
- Yüklerinden kurtulmak mıdır düşüncen?
Kendine gelmenin tek yolu değildir silkelenmen
Bir başkası uzaklaştırırken seni kendinden
Kendin olabilmek midir hayatta gayen
Yükünü bilmeyenin kendine ne katkısı olabilir
Konuşmanın zül olduğu yerde düşünmek bir yük değil midir
Seni başka yerde olduran şey nedir
Kendini bulabilmek için illa bir kayıp mı gerekir
Kabul etmeli miyim hatalarımı?
Bilsem de isteyerek yaptığımı.
Kendimi ararken çaldığım kapılar,
Beni kendime daha da yaklaştırmaz mı?
Faydasız mıdır yaptığım yanlışlar?
Tek doğruyu getirir belki de yaşadığım hatalar.
Çoktan seçmeli sınav mıdır hayat,
Hiç mi önemi yok anlattıklarımın, heyhat.
- Yakmaz mı canını?
Bilerek üstüne gittiklerinle kendini yargılamaların.
Hayat dediğin tecrübe arşividir
Ya hiç olmayacağını düşündüren durum nedir
Olunamayan durumuna düşmekten çekinmez misin
Sen hiç mi kahrolurken bir anda gülmedin
Nedir bu arayışların sebebi
Aradığın bulmuşken seni
Yanlışların götürdü doğruya seni
Ve daha çok yaklaştırdı her biri
Bu alelade bir doğru değil
Hele hatayla bulunan, hiç değil
Her yol çıkarır seni doğruya, yolundan puan almasan da
Yanlışta ilerlemek daha mi iyidir, yapıyorsan inatla
Biri kendini buldurur tüm çıplaklığıyla
Öteki biter zaten ileriki aşamada
Yok gereği oyalanmanın anlık hatalarla
Hem bilim de kazanmaz mı yanlışlandıkça
Ne kadar doğrudur o an ne hissettiğin
Bir gün farkına varmadıkça
Rağmenlerim var aklımda ve biriken endişelerim.
Seni benden koparacak güçte keskin pençelerim.
Varlığında hemfikir değilsem yok olmanı sağlar, berrak düşüncelerim,
Kendimden ne kadar taviz vermeliyim?
Söyle, nedir benim ederim,
Ben her şeyi nasıl öngörebilirim?
Alçaklar mıdır kamburluk sebebim,
Yoksa çok mu ağır, hayatta yüklendiklerim?
- İyi kilerin olmalı ve aklından silinen geçmişin
Nedir birey olarak seni sen yapan değerin
Uzak mı tutar davranışlarda ayrışmamız
Berbat bir randevu mudur zihinlerde buluşmamız
Ne kadar müdahil olunur, bir insanın düşüncesine
Ve sıkıştırıp kalıplara yüklemeye
Ne kadar sürer hayat, hep vererek kendinden
Ve tükenmez mi insan, kendini feda etmekten
Hiç düşünmez misin beni?
Rastlamış olmam kendini bilmezlere, ararken kendimi.
Farklı yapıların bilincinde olsam da,
Yaşadım, gördüm ben de birçok şeyi.
Yüklerim olmadan ben oluyorum,
Şimdi benliğimin tadına varıyorum.
Çok vakit aldım ömrümden, biliyorum
Hiç yaşlanmadım, olgunlaşıyorum.
- Ne kadar dışındasın kendinin?
Yoksa hep içinde mi saklı hislerin
Ne kadar ileri götürür seni bilmediklerin
Daha ne düşündürür, zamanı gelmişse sevilmenin
Güç olması mıdır ortaya çıkması gerçeklerin
Geç olsa da olmaz mı, çekilebilmek ise tek isteğin
Ya ne olur tamamen yanlış ise düşüncelerin
Yaralanma korkusu mudur, çekinmeye asıl sebebin
Ne umuyordun da boğuldum içinde düşlerin
Nasıl kaldırıyor bunca olanları zihnin
Uzağında mıdır sevgisine kendini feda ettiklerin
Beyhude midir barış uğrunda savaş verdiğin
Tek damla yoksa ne işe yarar, niçin yaratılmış gözlerin
Doldurulması tek gaye midir, sevmek için yaratılmış kalbin
Ne kadarı doğru, kaybederek kendini kararlar vermenin
Kaybolmaz benliğim, böyle çok daha kendindesin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder