Her zaman umut aşılandık, bir gün mutlaka meyvesini verecek duygusuyla sulandık.
Tam da filizlenecekken geldi sağanak yağışlar, bir türlü başımızı çıkaramadık.
Kimiyse hemen çıktı toprak altından, biri geldi bastı, tam da hassas olduğu zaman.
Kimi daha zahmetliydi, uğraşmak gerekecekti kimse bunu istemedi.
Kimimiz en güzel çiçeklerini açtığında yağmur yağdı, can çekişerek gözlerini kapadı.
Kimimiz en iştahlı anında doluya tutuldu.
Don oldu, yaktı her şeyimizi, kaybettirdi.
Sadece bağışıklık kazandık,
Hiçbir etkisi yoktu aşıların artık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder