Ben hiç aşıklar gibi yağmurda ıslanmadım, damlalara bakarak saçma sapan hayaller kurmadım. Girdiğim her kuyudan tek çıkmaya çalıştım, kimseyi yanıma yakıştıramadım. Elimi ısıtacak bir başka eli hiç aramadım, ya buharını verdim nefesimin olmadı ovuşturup cebime soktum. Benim hiç kafaya takacak aşklarım olmadı, sevmeye mesai harcayacak zamanım da. Rüzgarın inadına yakmaya çalıştığım sigaraya özenmedim, dumanını çekerek 'ah ulan!' da demedim. Ben hiç düşüncelerimi çırılçıplak sunamadım, renk körüyüm ya pembelere, yeşillere boyadım. Sapasağlam olmaya çalıştığım dünyada sırılsıklam olduğum hiçbir ana sevinmedim. Ne sevmeyi akıl edebildim ne şemsiyeyi, kuruyunca üzerim ancak kendime geldim. Ben hiç kimseye hasret duymadım, zaten ne vuslatlara alışabildim ne de ayrılıklara, hele ıslanmaları...
Ulan onu hiç sorma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder