OŞA - Durum Raporu 2 (03.01.2014)

Sevdiklerimin her zaman sevdikleri vardı ya da seviyeli birliktelikleri.. Sevenler hadi neyse de ikincisi hep bir darbeydi. Fakat değişmeyen şey onlardan kopamayışımdı. Beni onlara bağlayan: güzellikleri, kiminin sesi kiminin nefesiydi..

Onları hiçbir zaman istemedim, hiçbirini de benimsemedim..

Belki dostça değil ama hoşlandım; sevdim.. Konuşması-gülüşüyle yetindim..

Dahasını, benim olmasını istemeye gayret etmedim..

Onlarla mutluydum, belki de aynı sebepten benimleydi onlar da, sayıları da çok önemli değil aslında, varlıkları her zaman yeter bana.. 

Bilemem, yazmak için ihtiyaç vardır onlara, oldukça da yazılar gelir.. Ama ne gün tükenir, biterlerse düşer elimden kalem.. Yazma bahanem de olmaz.

Belki bir gün daha farklı olur, bir sebep bulamadan severim; ama olmaz öyle bunu da bilirim..