Bi'Fikrim Var

Ne kadar çocukça derler, veya çocuk gibi safsın der kestirip atarlar sen ne dersen de, ne kadar üretici, zamane yaratıcı diyor buna da olması gereken üretici, ben yaratamıyorum.. her neyse düşündüğüne pişman ederler, hayattan soğuturlar adeta seni, bir daha da düşünmezsin, kendine kızarsın, bir daha da geri çağırmamak üzere üzerini örtersin..

Dur abi yapma! ne gereği var kendine kızmanın, seni anlamayan insanların problemini sen neden üzerine alasın, bırak anlamayanlar öyle kalsın, kendi hallerinde. Sen gel, seninle aynı fikri paylaşmasa da sana destek olabilecek, senin belki de düşünemediğin bir ayrıntıyı görüp seni uyarabilecek arkadaşlarınla ilgilen; onlarla konuş, derdini seni anlamak için zamanını harcayanlara aç, yoksa el âlemin işinde çalışan, sürekli yoğun olduğunu söyleyen kişileri bırak hallerine ki ben de pek fazla hoşlanmıyorum öylelerinden, ölsün onlar, tü-kaka onlar.. Bir faydası varsa o da belki, bir ihtimal senin hırs yapıp sırf ona gıcıklık olsun için başarılı bir genç olabilmendir. Fakat günümüz şartları seni derhal pes edip el âlemin işini yapmaya ileteceği için etkisi iyi yönde olmayacaktır..

Dinlemeyeyim mi kimseyi diye sorarsan, salt olarak bunu söylemiyoruz tabi, sana faydası dokunabilecek, kültürel birikimi olan, (sallabaşı al maaşı) memur zihniyetinden sıyrılmış, az biraz da tecrübe sahibi, bu işlerle ilgilenmiş belki de zamanında girmiş-çıkmış-batmış insanları bulman faydalıdır.

İlk paragrafa gelelim de birkaç açıklama yapıp bitirelim. Şimdi; fikrin var (flickr değil, düzgün okur musun şunu), aklına bir şey geldi, öyle hemen de gelmez bunun için ya kaçman lazım veya… anladın sen onu.

Sen çocuksun dediler, örselediler seni, belki de günümüz modasına uyup tecavüze kalkışanlar dahi oldu, kaçınılmazsa zevk almaya bak derim, her neyse çocuk olman hala bir şeyler üretebilecek kapasitede olabilmen demektir, sen sobanın sıcak olduğunu, camın yenmeyeceğini, merdivenden el cepte-koşarak inilmeyeceğini, yüksekten düştüğünde bir yerinin acıyacağını tecrübe ettin de öğrenmedin mi? Sen çocuksun işte öyle kal. Hayatı yaşa ve öğren, gir-çık, çıktığında  batmış ol ama onun zevkine var da bat, telkinlerle değil.

Sonra safsın dediler de vazgeçirmeye çalıştılar seni, fikrinin içine ettiler tabiri caizse ki caizdir. Sanki düşünceni hayata geçirme aşamasında karşılaşabileceğin zorlukları hesaplamamışsın gibi davrandılar, ne söylersen eksik bir yan aradılar (zaten tam olsa sormazsın kimseye bir şey), işte onlar muhalefet olsun da varsın taştan olsun kabilinden konuşan daha doğrusu ses tellerinin titremesiyle farkında olmadan ses-harf çıkaran konuştuğunu zanneden kişilerdir. Alma abicim dikkate kimseyi, yok alırım dersen de açma abi kendini, yok açarım dersen de sorma abi kimseye bir şey. Senin, sana faydası dokunabilecek, değer veren kişilere ihtiyacın var ilk aşamada.

Sırf seni anlamıyorlar diye kendine kızmanın gereği de yok, birkaç ileriyi göremeyen yüzünden dünyaya küsmenin manası yok; havan kime yabancı.. Bu yüzden ne kız ne de kızdır, her dır-dir haberdir… araştırmanı genişlet sürekli, oluşabilecek bütün olumsuzlukları düşünüp ona göre virüs programları yazma da ona göre savunma duvarı örme de ona göre güvenlik önlemi alma da piyasada tutunmak için gerekenleri bil ve ayrıntılarda boğulup esas konudan sapma.

Ve şunu yapma çocuk (böyle bir giriş hiç olmadı, samimi değil, kibir kokuyor hem de gömleği) abi şunu yapma mesela örtme üzerini düşüncelerinin, ninniler söyleyip uykuya daldırma geleceğini, bilincini kapatma kendin için, annen için, annen için, annen için... bak buradasın, ölmedin hala, yap bir şeyler, ticaret olsun; harekete geç, durma!

Anlamadım yine bi’şey diyenler var, tabi anlamazsınız; bu yazılanlar şuan işinde gücünde olanlar için yazılmadı, ofiste (beyaz masasının üzerine çay damlatanlar) tüm gün duranlar için de yazılmadı. Siz zaten seçiminizi yaptınız; kapatın (önce de söyledik kırmızı yerden kapatacaksın, İbrahim sen de öğrenmişsindir artık kapatabilmeyi), uyuyan devler için, tsunami olup ortalığı kasıp kavurmadan önce sessiz duranlar için yazıldı; kim okur bilinmez tabi.

Not: Yine olmadı, elle tutulur şeyler yok, her şey soyut dedin değil mi , hey aklınla bin yaşa, bak motor çalışıyor.. Saksı değilim ben en çok bana soracaksın..!